Muldooneys of London

Interview Marlene Naicker - Muldooneys of London is het tassenlabel van Marlene Naicker (1975). Ze runt haar bedrijf vanuit Nederland. In het buitenland is Muldooneys al een begrip. Marlene over waar Muldooneys voor staat, hoe haar ziekte haar inspiratie gaf voor een collectie en de tassenetiquette. Hoeveel tassen heb je als vrouw nu eigenlijk nodig?

Tekst: Suzanna Timmer
Muldooneys of London ontstond zeven jaar geleden. Niet de meest ideale tijd, want er was een flinke crisis. De in Zuid-Afrika geboren Marlene woont tegenwoordig in Amsterdam en heeft haar showroom in een prachtig grachtenpand waar ze omringd wordt door haar inspiratiebronnen. Op een kastje prijkt bijvoorbeeld een trouwfoto van haar ouders.
Wanneer begin je als (fashion) designer? Marlene vertelt dat ze 13 of 14 was toen haar interesse voor mode werd gewekt. ‘Ik hield van Vogue en kunst. Dat wilde ik samenbrengen en iets creëren dat je kan voelen en aanraken. Dat zie je ook in alle collecties die ik heb: het gaat allemaal over kleur en dat wordt doorgevoerd in luxueuze materialen. Ik denk dat mijn tienertijd belangrijk was, want toen ging ik me afvragen of zwart de kleur was die ik voor de rest van mijn leven in mijn kast zou hebben. Je probeert erachter te komen wie je bent.’
Marlene deed PR en marketing. 'Als je een nieuw merk begint, moet het design uit creativiteit en passie ontstaan. Anders wordt het heel moeilijk', zegt Marlene over de start van Muldooneys. In 2004 was er ook een economische crisis, dus van daaruit ben ik rustig op gaan bouwen. Zo gaat het altijd als je begint: je hebt ‘stops en starts’. Maar er was wel consistentie, dingen groeiden langzaam maar zeker.’
[IMG01]

Old school met moderne twist

De naam Muldooneys klinkt luxe, hoe is Marlene aan die naam gekomen? Lachend: ‘Dat was best vreemd, ik zat aan tafel om een naam te bedenken. De eerste drie letters Mul komen van een bijnaam van mijn moeder. Mali heet ze, maar de hele familie noemde haar Mul. Dooneys is een oud Amerikaans merk dat ik al heel lang ken. Het klinkt ook Iers. De twee dingen heb ik samengevoegd. Het definieert het verhaal achter het merk. Als je aan Muldooneys denkt, denk je aan Brits, posh, luxueus, sophisticated, klasse. Dát is een Muldooneys vrouw: hoog opgeleid, houdt van reizen, glamourous, passievol, maar wel met beide benen op de grond.’ Eigenlijk dus een beetje zoals ze zelf is? Marlene zegt lachend dat dat wat te ‘pompous’ klinkt. ‘Ik ben een erg sentimenteel persoon. Ik ben geïnspireerd door mijn vader, mijn grootmoeder, maar ook door Grace Cottington van Vogue, de meest briljante creative director die ik ken. Ook een fotograaf als Hamish Bowles is een voorbeeld. Dat is misschien allemaal een old school gevoel en ambiance, maar dat is wel waar het merk voor staat. Muldooneys is old school maar met een moderne twist, als je naar de designs en materialen kijkt. Een typische Muldooneys-vrouw draagt een clutchbag en high heels.’
Misschien heeft Muldooneys wel een klassieke uitstraling, toch volgt Marlene de fashiontrends en de kleuren die in zijn. ‘Natuurlijk, we hebben een commercieel bedrijf, dus kijk je naar de markt. Maar de kleuren, dat is altijd uniek verhaal. Ik volg namelijk de kleuren per seizoen om te kijken wat er gebeurt. Neem Cerulean blue uit onze collectie van afgelopen seizoen. Toen we er mee kwamen dachten we, my word wat een prachtige kleur! Maar je weet niet wat de consument er van vindt. En toen was het in de zomer ineens overal Cerulean blue.’ Muldooneys is dus een trendsetter. Wat brengt 2012? Ze noemt jasmijnblauw. ‘Dat wordt een van de key colors. Maar ook oranje, lime groen, turquoise. Die kleuren, het is intuïtie, een gevoel. Ik ga zitten met mood charts en neem vaak de potloden van Caran d’Ache, omdat die zoveel verschillende kleuren hebben. Zo kom ik tot voorspellingen over hoe de kleuren zich zullen ontwikkelen.’
Marlene is nu al bezig met de collectie voor 2013/2014. Ze doet er één per jaar. Muldooneys is populair in landen als Duitsland, Zwitserland, Rusland, het Midden-Oosten (Qatar, Saudi-Arabië) en Nederland. Is Muldooneys P.C. Hooftstraat? Marlene: ‘Dat is het mooie: het is allemaal niet te duur. De tassen zijn redelijk geprijsd. Mijn filosofie is dat vrouwen blij zijn het te dragen. Zoals deze, de kleine Collette, 195 euro. Je denkt: dat is een mooie prijs, terwijl de tas er duurder uitziet. Het geeft me heel veel voldoening als ik een vrouw hem zie dragen en als ze er trots mee rondloopt.’
[IMG02]

Tassenetiquette

Als vrouwelijke designer weer Marlene wat vrouwen nodig hebben. Ook de handigheidjes, zoals vakken voor je telefoon, je lippenstift, zelfs aan de iPad heeft ze gedacht. Belangrijk voor haar is dat een tas er niet alleen functioneel, maar ook mooi uitziet. ‘Ik kijk naar zowel multifunctionaliteit als esthetiek. We zeggen altijd: it’s about the symmetry of being a female. Ik geloof dat je alles kunt doen wat je wilt, zonder je vrouwelijkheid te verliezen. Zelfs als je op een fiets zit en een cross body bag moet dragen.’
Ze merkt op: ‘Ik vind dat je ’s avonds een clutch moet dragen. Dus kleine tassen. Ik zie vaak vrouwen die prachtig zijn aangekleed maar een enorme tas met zich meezeulen. Een kleine tas hoef je niet op de grond te zetten, die leg je op de tafel. Veel Nederlandse vrouwen willen het vooral praktisch hebben. Maar het is aan het veranderen. Er komen steeds meer jonge vrouwen, fashionista’s, die verder kijken en iets nieuws willen. Maar ook het internet heeft onze ogen geopend. Er is hier echt een verschuiving naar meer glamour, sophistication en elegantie.’
Hoeveel tassen heeft Marlene eigenlijk zelf? Lachend: ‘Eerlijk? Ik heb twee favorieten die ik altijd draag. Soms is het een luxeprobleem. Ik heb wel een tas voor elke gelegenheid.’ Hebben we zoveel tassen nodig? ‘Een clutch hoort wel in je collectie. Ik vind dat je in ieder geval drie tassen moet hebben: een weekend bag, day bag en een clutch. Elke seizoen zijn er natuurlijk veranderingen, dus je moet het wel bijhouden, maar die drie is genoeg.’
Maar het belangrijkste is: het gaat om wat je goed past en waar je je goed mee voelt. ‘Het is niet hoe je iets draagt, maar de manier waarop. Ik kan een van onze clutches aan een glamoureuze vrouw geven, maar als ze de tas niet ‘voelt’ staat hij haar niet. Dan is het niet de goede combinatie.’ Marlene vindt ook dat vrouwen ‘zichzelf’ wel meer mogen vieren.
[IMG03]

Borstkanker

Terug naar Marlene zelf. Ze is in Amsterdam terecht gekomen omdat ze een Nederlandse partner heeft. ‘Het is een fantastische stad en heeft voor mij ook een goede ligging, omdat ik regelmatig naar Duitsland of Frankrijk moet. Ik hou van de relaxte manier van leven hier.'
Twee jaar geleden brak er een moeilijke tijd voor haar aan. In 2009 kreeg Marlene namelijk de diagnose borstkanker. Ze pakt een roze clutch en laat hem zien. ‘Deze heb ik het afgelopen jaar ontworpen voor Vogue in Duitsland rondom de borstkankermaand. In Nederland hebben we hem dit jaar gepresenteerd. Het geeft een beetje een achtergrond over wie ik zelf ben. Het gaat dus niet allemaal om mooie tassen. Ik ben eigenlijk te jong om borstkanker te hebben, heb veel onderzoeken, therapie en ook bestraling gehad.’
Ze is vooral erg trots op de collectie die ze maakte toen ze de diagnose kreeg. ‘Ik ging toen echt maken wat ik zelf mooi vind. Ik voelde me vrij om te doen en denken wat ik wilde. Wat is het ergste wat kan gebeuren? Deze collectie ging daarover: er zijn geen grenzen. Het kwam puur op gevoel tot stand, niet op basis van trends et cetera. Het is dus de collectie die recht uit het hart is, want in je achterhoofd hou je ook: het kan mijn laatste collectie zijn. Als mensen op deze collectie terugkijken, kunnen ze zien hoe ik me op dat moment voelde.’ Het is echt artwork geworden, beaamt ze. ‘En het past ook weer goed bij wat Muldooneys wil zijn: ‘Het gaat om een sterke vrouw die doorgaat en het leven viert, blij is en alles doet wat ze moet doen. Dat is de basiswaarde. ‘

[IMG04]