Jaloezie is misschien iets te zwaar, het is niet zo dat vriendje-lief me verplicht om geheel bedekt de straat op te gaan. Ook vindt hij het geen probleem als ik met mannelijke collega´s afspreek of met mijn vrijgezelle vriendinnen doorzak in de plaatselijke buurtkroeg. Nee, mijn vriendje is op zich heel tolerant, er is alleen een onderwerp dat nooit en te nimmer mag worden besproken: ex-vriendjes.
De reden is vrij eenvoudig, ik heb een aantal meer eendagsvliegen dan hij. Van die vriendjes die te kort in beeld waren om op je verjaardagskalender te zetten. Er zaten zeker een paar (lees: meerdere) schaamtevolle figuren tussen (dikkig, humeurig of gewoon niet om aan te zien), maar dit wijd ik aan mijn naïeve en onwetende jonge jaren. Mijn vriendje wijdt het aan dezelfde jonge jaren maar hoeft hier niks van te weten. Misschien is het geen jaloezie, misschien vindt hij het gewoon oninteressant, maar het thema exen komt in ieder geval niet aan bod. En dat vind ik jammer, want ik ben zo poepie nieuwsgierig naar zijn vroegere vriendinnetjes. Zijn ze mooier, leuker, slimmer, slanker en grappiger dan ik? Nu klink IK eigenlijk wel heel jaloers…
Deel dit artikel
