Al in de rij voor de deur van de betreffende club in Amsterdam kreeg ik de slappe lach. Er reden auto’s en taxi’s vol mannen voorbij die frontaal op de rem gingen bij het zien van alleen maar vrouwen in een lange rij voor de deur van deze club. Een enkeling waagde de gok en sloot aan in de rij om vervolgens van de uitsmijter te horen dat er vanavond alleen vrouwen welkom zijn. Het is best gek, een feest met alleen maar vrouwen. De lange haren zwieren je om de oren en in ieder krap gangetje stoot je wel tegen een paar borsten aan. Af en toe dacht ik toch dat er een man naar binnen was geglipt, maar zodra ik mijn ogen liet afzakken naar de borstkas moest ik toch constateren dat die persoon met dat gemillimeterde kapsel, rugbyshirt en kisten toch een vrouw was. Tja, net als bij homo’s zijn er ook vele gradaties lesbo’s. Variërend van tuinbroektype tot een hippe babe als Ellen ten Damme. Die was er ook, maar haar versieren zat er niet in. Ze liet zich goed beschermen door een blond monster met teveel rode lipstick. Dat deden overigens meer meiden. Hoewel de naam van het feest (Flirtation) uitnodigend moest overkomen, werd hier alles gedaan behalve flirten. Vrouwen zijn wat dat betreft echt erg. Iedereen keurt elkaar van onder tot boven, maar wel zo onopvallend mogelijk. De vrouwen die ik weleens van dichterbij wilde bekijken waren allemaal al bezet en het enge daarvan vond ik dat hun vriendinnetjes een exacte kopie van henzelf waren. Zo glipte ik langs twee zoenende exotische meiden met allebei hetzelfde wilde krullenkapsel en gekleed in een haltertop en bleken ook de twee pillensliksters met gabberkapsel een stel te zijn. Aan de andere kant zag ik ook stelletjes waarvan de een supervrouwelijk en de ander supermannelijk was. De een loopt in een sexy rokje met een strak hemdje, de ander in een baggy broek met oversized shirt. Ook vreemd vond ik de overduidelijke hetero vrouwen die als een stelletje geile sletjes op het podium hun ding deden, terwijl in hun ogen te lezen was: kijk mij even sexy zijn, maar jullie kunnen me toch niet krijgen. De avond was best gezellig hoor, dankzij een lief vriendinnetje die mij deze avond begeleidde in de wereld van de vrouwenliefde. Toch ben ik wel tot de conclusie gekomen dat als ik hier toch niemand kan versieren, ik de volgende keer liever weer naar een homofeest vol mannen ga. Want hoewel ik daar al helemaal niemand kan verleiden belooft de altijd gekke sfeer in ieder geval nooit scheve gezichten en een hoop onderbroekenlol. Zit daar vast míjn stukje mannelijkheid!
Deel dit artikel
